Ilustrovana Politika

NENO BELAN, MUZIČAR

O đavolima i r(ij)ekama

Nino Belan se, podsetimo, nakon karijere sa splitskim „Đavolima“ pre skoro tri decenije preselio u Rijeku, okupio tamošnju ekipu muzičara i započeo drugu profesionalnu fazu. Naziv njegovog novog riječkog benda upravo i potiče od starog italijanskog naziva za ovaj grad - Fiume.

Međutim, Belan sebe deklariše kao regionalnog, a ne lokalnog izvođača. Zato je rado viđen i sa istočne strane Zapadnog Balkana. Nakon ovog beogradskog nastupa, Belan će se ubrzo ponovo naći pred ovdašnjom publikom. – Sledi Novi Sad u martu, pa će opet biti Beograd, jer ćemo raditi jedan koncert u Domu sindikata i biće još toga, ali čuće se – kaže ovaj autor, koji se za čitaoce „Ilustrovane“ osvrnuo na svoju četiri decenije dugu muzičku karijeru. Interesantno je da ste za vaš prvi bend u Splitu odabrali ime “Đavoli” a ne “Vragovi” kako je glasio tamošnji jezički normativ? – Da, dali smo ime po obradi jedne italijanske pesme koja se u originalu zove “Diavole” i koju smo mi imali na repertoaru a vama će biti interesantno čuti da je tu pesmu prvi obradio Đorđe Marjanović još krajem pedesetih ili početkom šezdesetih godina. To u stvari nije satanistička, nego ljubavna pesma i peva o devojci koja je – reklo bi se vražija. On peva: “…jer su đavoli, đavoli, đavoli u njoj” i onda kad smo mi to svirali i tražili ime za bend, onda nam je “Đavoli” zazvučalo bombastično, jer smo hteli svirati muziku u stilu pedesetih i šezdesetih godina, a svi bendovi onog doba…