Pečat

SLIKE UTONULE U PLEMENITU „NOSTALGIJU RĐE“

Povodom izložbe Ljubomira Popadića u galeriji „Nikola Radošević“

Likovno vjeruju ovog umetnika je veliko, sposoban je da naslika na vrhunskom nivou bilo šta što se traži od njega, od bokokotorskih idiličnih pejzaža do istorijskih i konjaničkih figur.

Istoriju starije i novije crnogorske umetnosti obeležili su brojni veliki slikari. Nekako prirodno, iskonski, ta je sredina okrenuta pesnicima, slikarima i crtačima a ne arhitektama i avangardnim eksperimentatorima. Ljubomiru Ljubi Popadiću (Zrenjanin, 1961), koji živi i stvara kao slobodni umetnik u Tivtu, a čija se samostalna izložba slika ovih dana može vid eti u beogradskoj privatnoj Galeriji „Nikola Radošević“, pripada posebno mesto u toj bogatoj istoriji. Diplomiravši slikarstvo 1986. godine na Akademiji likovnih umetnosti u Novom Sadu u klasi poznatog profesora, slikara i crtača Jovana Rakidžića Popadić pripada koliko crnogorskoj toliko i srpskoj likovnoj sceni po izložbama i učestvovanju na kolonijama. Njegov likovni početak je u sticanju solidnih osnova za bavljenje figuracijom ali je on započeo kao slikar asocijativne apstrakcije, što možda ima uticaja na njegov opus. Celokupna istorija (post)moderne ispunjena je umetnicima koji od početnih realističkih, akademskih i figurativnih dela postepeno rastvaraju čvrsto jezgro znanja i darovitosti i otkrivaju slobodu ali i proizvoljnost apstrakcije ili (neo)avangarde…